Want Mark sloopte werkelijk alles het afgelopen decennium

Hoort u dat? Het is de noodklok die vrijwel dagelijks ergens luidt in dit prachtige polderlandje en deze keer komt het onheilspellende geluid uit de hoek van de platte petten. De Nederlandse Politiebond waarschuwt dat de kwaliteit van de blauwe controlemacht dreigt te kelderen, omdat het kabinet te laat is begonnen met investeren in nieuwe wouten (m/v). De komende jaren zijn zo'n 11.000 pensioenpopo's aan vervanging toe plus een beloofde uitbreiding van het korps met een paar duizend nieuwe agenten, waardoor dadelijk bijna een derde van de dienders uit groentjes bestaat. Groentjes die ook nog eens minder goed zijn voorbereid op het werken in de grote boze buitenwereld, want de basisopleiding is met een derde ingekort en de lessen worden grotendeels online gegeven. Dus bereid u maar vast voor op meer lichtblauw op straat als gevolg van jaren afbraak onder de leiding van Rutte & Co. Een afbraak die eerder al de zorg sloopte, een lerarentekort opleverde, het leger 'pang pang' liet roepen en nu dus ook de lange arm van de wet op de vingers tikt. Gelukkig is Rutte 4 al in de maak...

Inzending, van eerdere inzender. Mooi. Dus knip, plak.

Deze foto kwam ik van de week op Twitter tegen. In Nederland gemaakt. Een eik met een dikke laag dubbelzijdig plakband er om heen. Een paar honderd insecten en rupsen die zijn vastgelopen en gestorven. 

Het ding hangt er in het kader van onze oorlog tegen de eikenprocessierups. Maar daarvan is geen enkel exemplaar te bekennen. Ik word heel triest van dit soort dingen. Moedeloos. De foto laat zien hoe de angst ons leven steeds meer beheerst. En hoe we daarmee trachten te dealen op een manier die niet alleen nooit gaat werken, maar die ons leven vooral ook steeds lelijker en benauwder gaat maken. Of nog scherper: die het leven langzaam maar zeker uit het leven perst. De foto is het bewijs.

Het interessante is natuurlijk dat er een link is met corona. Groot en ongrijpbaar, nieuw en onbekend, gevaarlijk (in elk geval voor een deel van ons). En in sommige gevallen: dodelijk. We gaan er net zo rücksichtlos tegen tekeer als de ambtenaar die denkt dat hij met z'n rol plakband de wereld een beetje beter maakt.

Nu leven we opeens in een wereld waarin we elkaar niet meer mogen aanraken. Waarin we bang worden gemaakt voor andere mensen. Ik zie foto's van kleuters op een speelplein, elk in hun eigen met krijt afgezette vierkant. Mensen sterven moederziel alleen in ziekenhuiskamers die ogen als proefdierlocaties; zelfs hun eigen familieleden durven niet meer in de buurt te komen.